
Я упэўнены, што ў кожным горадзе існуюць нейкія адметныя мясціны, якія з’яўляюцца нібы яго візітнай карткай. Мінск – не выключэнне. Але хутчэй гэтыя назвы вядомыя толькі моладзі ды, можа, невялічкай частцы дарослага насельніцтва. Таму я вырашыў паспрабаваць сыграць ролю пасрэдніка паміж “Намі” і “Вамі”.
Я прапаную вам скарочаны варыянт слэнгавага Мінска.
Акадэмка — так завуць адразу тры аб’екта: станцыю метро «Акадэмiя навук», Акадэмiчную бiблiятэку i краму «Акадэмкнiга».
Ангара — раён вулiцы Ангарскай.
Аслiныя вушы — на скрыжаваннi вулiц Сурганава i Акадэмiчнай ёсць два высокiх аднолькавых будынка. Адзiн з iх прыналежыць Акадэмii навук, iншы — факультэту мiжнародных адносiн БДУ.
Балота — вулiца Леніна ў раёне канцэртнай залы «Мiнск». Бастылiя (Кiтайская сцяна) — доўгi чырвоны будынак на вулiцы Максiма Танка. Гарбаты мост — мост у Траецкім предмесцi на «Выспе слёзаў» (афiцыйна — «Выспа мужнасцi i скрухi»). Даляр — вядомы S-вобразны будынак на вулiцы Веры Хоружай побач з Камароўскiм рынкам; будынак № 16 па вул. Магiлёўскай. Дамы з малюнкамi — гэта чатыры дамы з раёне станцыi метро «Усход» i новай На- цыянальнай бiблiятэкi. На фасадах у iх незвычайныя мазаiкi. Дом «пад спiчаком» — на скрыжаваннi вулiцаў Чырвонай i Камунiстычнай размешчаны дом са спiчаком з зоркай, адгэтуль i назва. Камянi — сквэрык за Фiлармонiяй. Каракатыца — назва выставачнага павiльёна БЕЛЭКСПА на праспэкце Пераможцаў. Кукурузы, кукурузнiкi — так завуцца некалькі дамоў на вулiцы Веры Хоружай. А атрымалі яны такiя назвы з-за сваёй формы, якая нагадвае кукурузны катах. Кулёк — неафiцыйны назоў Беларускага дзяржаўнага ўнiверсiтэта культуры. Пуп зямлi — цэнтар — помнiк на Кастрычнiцкай плошчы, адкуль пачынаюцца ўсе дарогi. «Via est vita»- напiсана на iм. Гэта значыць: «Дарога — гэта жыццё» (ну як не пагадзiцца!). Сотка( Сотавы, Мабiльнiк, Сота) — аўтобусны маршрут нумар 100. Труба — пераход пад праспэктам Незалежнасцi на станцыi мeтро «Кастрычніцкая» i «Купалаўская». Маленькая труба – (ужо ў самiм мeтро) пераход на «Кастрычніцкую». Вялікая труба — на «Купалаўскую». Гэты падзел тлумачыцца тым, што лесвiца — гэта вялiкi праход, а эскалатар маленькi. Фiлара (Фiла) — пляцоўка перад фiлармонiяй. Скiвiцы — так мянуецца парк Чалюскiнцаў. Чупа-чупс — такая мянушка здаўна замацавалася за помнiкам у цэнтры платформы станцыi метро «Плошча Леніна».
Авторский контент. Зачёт! 🙂
:))))
Помнится, Сан Саныч рассказывал про выражение «Ходить на кулёк». Первая мысль была у меня о том, что это про распития пива возле кулька. Но я постеснялся это сказать. А оказывается я правильно думал=)
Клёво, когда чьи-то догадки подтверждаются благодаря моей публикации:)
по поводу «пупа земли». Он вообще-то больше известен как «нулевой» , «нулевой километр».
Ну и конечно же мноооого мест в непосредственной близости от октябрьской ты упустил..=) я подозреваю, что сделал ты это специально…))
Тут и трети всех мест нет.
доллар — не потому, что S-образный, а потому что длинный и зеленый.
Приму к сведению)
Челюсти, к сожалению, это не Челюскинцев, а то, что вы называете Ослиные уши.
Пенал (устар.) — Найтстар в девичестве; когда это было простой и обычной наливочной
Шарики — район Шарикоподшипникового завода
И из не совсем приличного — ЦПХ. Знающие — поймут, а дам обижать не хочется
Вот про Найтстар не знал. Спасибо за информацию:)
Довольно интересно. Чего только не придумает человеческий ум, чтобы слова покороче были=) (Парк Челюскинцев — челюсти).
20 лет живу в минске, а про некоторые названия слышу впервые. Да и ни от кого не слышала в принципе..)
А ещё Академкой называется столовая в Академии управления. Когда журфак был ещё на улице Московской, мы искали там пропитания:)