Пад лесвіцай, у сталоўцы, у бібліятэцы, а таксама на падлозе, падваконнях ці ўвогуле па-за факультэтам – на «фортках» студэнты сядзяць усюды, дзе знойдзецца вольнае месца. Але спецыяльнага месца для адпачынку на журфаку проста… няма.
Многія з нас, калі трапляюць у буйныя офісы і замежныя ўніверсітэты, з зайдрасцю глядзяць на ўтульныя памяшканні з мяккімі канапамі і крэсламі-мяшкамі. Напэўна, мараць, як будуць сядзець на Кальварыйскай у падобных умовах і перачытваць «Асноўныя творчыя мэтады ў журналістыцы» Стральцова, напрыклад. Мары застаюцца марамі. Канешне, першапачаткова ў нашым будынку планаваўся не журфак. Але цяпер тут вучымся мы, і, значыць, хочам адпаведнай атмасферы.
Lounge-зоны. Як там?
Дарэчы, наш журфак цесна супрацоўнічае з ім. Фота Марыны Сіманавай
Як тут?
Вядома, што спецыяльна вызначанага месца для адпачынку студэнтаў на журфаку пакуль няма. «ЖурФАКТЫ» звярнуліся да Вольгі Міхайлаўны САМУСЕВІЧ, намесніка дырэктара Інстытута журналістыкі, з пытаннем: дзе на факультэце можна адначасова піць каву і чытаць кнігі?
– У нас жорсткія правілы пажарнай бяспекі, ды і будынак, як вядома, не быў запланаваны як вучэбны корпус. Выдзеліць асобную аўдыторыю мы не можам, нават для выкладчыкаў не атрымліваецца гэта зрабіць. Лічыцца, што студэнты павінны вучыцца на факультэце, а адпачываць дома ці яшчэ дзе. Але я ж бачу, што яны ўсё роўна сядзяць па ўсіх закутках, нават на падлозе.
Здавалася б: будынак Інстытута журналістыкі. А насамрэч у нас другі, трэці, палова чацвёртага і некалькі аўдыторый на пятым паверсе. Таму мы не можам забраць вучэбнае памяшканне і аддаць студэнтам для адпачынку.
Ідэальны варыянт – памяшканне гардэробу на другім паверсе. Першапачаткова планавалася, што там будзе распранацца адзін факультэт. Але гэта нязручна: спачатку ісці на другі паверх, потым яшчэ куды-небудзь. Гэта вель мі вялікае памяшканне, але зараз ім карыстаюцца толькі прыбіральшчыцы ў якасці кута для ануч і венікаў. Я даўно казала: аддайце яго студэнтам, хай яно будзе ў вольным доступе. Але самой няма часу гэтым займацца. Калі б нехта паактыўнічаў (Студсаюз ці яшчэ хто), я дам згоду, хай перарабляюць. Але калі пачынаць, то трэба весці да канца.
Яшчэ ў нас прадугледжана, каб за кожнае памяшканне быў прызначаны матэрыяльна адказны чалавек. Па вялікім рахунку, трэба знайсці такого выкладчыка, падрыхтаваць план, і справа зрушыцца. Думаю, кіраўніцтва ўніверсітэта не будзе супраць, бо яны падтрымліваюць студэнцкую актыўнасць.
Марына СІМАНАВА, 4 курс
